-
1 naprzykrzać się
-
2 naprzykrzać się
-
3 męczyć
męczyć zwierzęta, ofiarę quälen;męczyć k-o (naprzykrzać się) jemanden belästigen, sich jemandem aufdrängen;męczy mnie kaszel ich habe einen hartnäckigen Husten;męczyć się (I) müde werden (von D);męczyć się sich quälen, leiden;łatwo się męczę ich werde schnell müde -
4 zmęczyć
męczyć zwierzęta, ofiarę quälen;męczyć k-o (naprzykrzać się) jemanden belästigen, sich jemandem aufdrängen;męczy mnie kaszel ich habe einen hartnäckigen Husten;męczyć się (I) müde werden (von D);męczyć się sich quälen, leiden;łatwo się męczę ich werde schnell müde -
5 męczyć
męczyć [mɛnʧ̑ɨʨ̑]I. vtmęczy go kaszel der Husten plagt ihnnie męcz mnie nerv mich nicht! ( fam)II. vr2) ( cierpieć) sich +akk quälen, leiden3) ( trudzić się) -
6 nudzić
nudzić [nuʥ̑iʨ̑]I. vt2) ( naprzykrzać się) belästigen1) ( odczuwać nudę) człowiek: sich +akk langweilen2) ( przykrzyć się)coś nudzi się komuś etw wird jdm langweilig -
7 ranschmeißen
-
8 molestować
molestować [mɔlɛstɔvaʨ̑]vt1) ( naprzykrzać się)\molestować kogoś o coś jdn wegen einer S. +gen bedrängen [ lub belästigen], auf jdn wegen einer S. +gen einreden2) ( napastować seksualnie) sexuell belästigen -
9 belästigen
belästigen * [bə'lɛstɪgən]vtjdn \belästigen Person: naprzykrzać się komuś; Lärm: dokuczać komuś2) ( zudringlich werden) nagabywaćer wurde von einem Betrunkenen belästigt [on] został zaczepiony przez pijakajdn sexuell \belästigen molestować [o napastować] kogoś seksualnie -
10 zusetzen
zu|setzenvi1) ( sich negativ auswirken)jdm \zusetzen Krankheit: dokuczać [ perf dokuczyć] komuś2) ( bedrängen)jdm [mit seinen Bitten] \zusetzen naprzykrzać się komuś [swoimi prośbami] -
11 behelligen
behelligen * [bə'hɛlɪgən]vt
См. также в других словарях:
naprzykrzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naprzykrzać sięam się, naprzykrzać sięa się, naprzykrzać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} zamęczać kogoś ciągłymi prośbami, wizytami, rozmowami itp.; narzucać się komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań mu się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naprzykrzać się — ndk I, naprzykrzać sięam się, naprzykrzać sięasz się, naprzykrzać sięają się, naprzykrzać sięaj się, naprzykrzać sięał się «narzucać się komuś, uporczywie domagać się czegoś; nachodzić, niepokoić kogoś» Naprzykrzał mu się od wielu dni. Dziecko… … Słownik języka polskiego
odpieprzyć się — 1) (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave 2) Ubrać się wymyślnie i w najlepsze ubranie Eng. To… … Słownik Polskiego slangu
odpierdzielić się — 1) (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave 2) Ubrać się wymyślnie i w najlepsze ubranie Eng. To… … Słownik Polskiego slangu
odpierniczyć się — 1) (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave 2) Ubrać się wymyślnie i w najlepsze ubranie Eng. To… … Słownik Polskiego slangu
odwalić się — 1) (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave 2) Ubrać się wymyślnie i w najlepsze ubranie Eng. To… … Słownik Polskiego slangu
odchrzanić się — (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave … Słownik Polskiego slangu
odczepić się — (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave … Słownik Polskiego slangu
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
nudzić — ndk VIa, nudzićdzę, nudzićdzisz, nudź, nudzićdził, nudzićdzony 1. «wywoływać uczucie nudy, znudzenia; być, stawać się nudnym, przykrzyć się» Nudzić kogoś gadulstwem, rozwlekłym opowiadaniem, wiecznymi wymówkami. Nudził słuchaczy zbędnymi… … Słownik języka polskiego